ഇനിയെന്തു പുണ്യം :
---------------
മഴത്തുള്ളികള്‍ ഇറ്റുവീഴുമീ രാവില്‍
കാതോര്‍ ക്കയായ് നിര്‍ മ്രിദുമന്ത്രണത്തിനായ്
മിന്നിപ്പറക്കുമാ മിന്നാമിനുങ്ങിന്‍ നുറുങ്ങുവെട്ടം
ദീപ്തമായെന്നില്‍ നിറഞ്ഞീടുന്നു
കാര്‍ മേഘങ്ങള്‍ ക്കുള്ളീല്‍ നിന്നും
ഒളിഞ്ഞു നോക്കീടുമാ ചന്ദ്രനിന്നെങ്ങുപോയ്
എന്നുടെ നൊമ്പരം ചൊല്ലീടുവാന്‍
നിന്നരുകില്‍ എത്തിയെന്നോ
ആരുമറിയാതെ എന്നിലെ സ്വപ്നങള്‍
നിന്നോടു പങ്കുവെയ്ക്കുവാന്‍ വന്നുവെന്നോ
നിഴല്‍ പോലുമറിയാതെ എന്നില്‍ നിറയും
നിന്നെ ഞാനറിഞ്ഞിടുന്നു
സ്വപ്നമായെന്നെ പൊതിയും
നിന്നുടെ സ്വാന്തനം അറിയുവാനായ്
ഒരു ഗദ്ഗദമായ് നിന്നെ തിരയും
എന്‍ മനസ്സിനെ കാണുവാനായ്
ഇനിയെത്ര ജന്മം തപം ചെയ്യേണ്ടു
ഇനിയെന്തു പുണ്യം ഞാന്‍ ചെയ്യേണ്ടു ...