ജന്മ സാഫല്യം

കാതോര്‍ ക്കയായ് ഞാനാ പദ നിസ്വനം
കേ ള്‍ ക്കുവാനായതോ ആ വേണു ഗാനം
കാണുവാന്‍ കൊതിച്ചതാ മോഹന രൂപം
കണ്ണില്‍ പതിച്ചതോ മയില്‍ പീലി മാത്രം

കിനാവെന്നു കരുതി ഞാന്‍ പിന്തിരിയവേ
കുന്നിക്കുരുകള്‍ ക്കിടയിലാ നിറ പുഞ്ചിരി
കൈയെത്തി പിടിക്കാന്‍ നൊക്കീടവേ
കള്ളച്ചിരിയുമായ് ഓടിയകന്നു

എതൊ സ്വപ്നത്തിലെന്ന പോല്‍
നാമ മന്ത്രവുമായ് അമ്പലം ചുറ്റീടവെ
കാണുന്നു ഞാനാ കള്ള നോട്ടം ,
കേള്‍ ക്കുന്നു ഞാനാ വേണു ഗാനം

മനസ്സില്‍ കളിക്കുമാ ഉണ്ണി കണ്ണന്‍
നല്കീടുന്നു എന്നുമീ സ്വാന്ത്വനം
നിറയുമെന്‍ കണ്ണുകള്‍ കാണുന്നുവെന്നും
മനസ്സില്‍ തെളിയിക്കുമീ ദീപ നാളം

വേദമന്ത്രങ്ങളുയരുമീ തിരുനടയില്‍
തേടുന്നു ഞാനെന്‍ ജീവ സ്പന്ദനം
അണിവാകച്ചാര്‍ ത്തൊന്നു തൊഴുതിടുമ്പോള്‍
നേടുന്നു ഞാനെന്‍ ജന്മ സാഫല്യം

ഓര്‍ മ്മ തന്‍ മേച്ചില്‍ പുറങ്ങള്‍ ...

പിച്ച വെച്ച വഴികളിലൂടെ
ഇന്നൊന്നു നടന്നപ്പോള്‍
കണ്ടതില്ലയെങ്ങും
പരിചിതമായതൊന്നുമേ

വേലിതലപ്പിനുള്ളില്‍ നിന്നെത്തിനോക്കും
ചെമ്പരത്തിയും ചെത്തിയുമില്ല
കാറ്റൊന്നു വീശിയാല്‍
ചാഞ്ചാടിടുന്ന വയല്‍ പൂക്കളുമില്ല

ഇന്നെങ്ങു നോക്കിയാലും
കണ്ടിടുന്നു കോണ്‍ ക്രീറ്റിന്‍
നിറ പ്പകിട്ടേറിയ
രമ്യ ഹര്‍ മ്യങ്ങള്‍ മാത്രം

നെല്‍ പാടമെല്ലാം നികത്തി വിറ്റു
നെല്ലറയെല്ലാം പൊളിച്ചടുക്കി
മച്ചിന്‍ പുറങ്ങളൊന്നുമേയില്ലിനി
മച്ചകത്തമ്മയും പടിയിറങ്ങി

ഓര്‍ മ്മ തന്‍ മേച്ചില്‍ പുറങ്ങളിലൂടെ
നോവിച്ചിടാതെ ഞാനും നടന്നിടട്ടെ.

നിണമാര്‍ ന്ന ഓര്‍ മ്മ...

പുലരൊളി തൂകിയെത്തും
കതിരവനിന്നെന്തേ കണ്‍ നിറഞ്ഞു
കിന്നാരമോതുവാനെത്തുമീ
കുളിര്‍ കാറ്റിനുമിന്നെന്തേ മൌനം

നിമിഷാര്‍ ദ്ധത്തില്‍ ചിതറി പ്പോയൊരാ
മോഹന സ്വപ്നങ്ങളാലൊരു പൂമാലയാക്കി
നിണമാര്‍ ന്ന ഓര്‍ മ്മ തന്‍ സ്വപ്നകുടീരത്തിലാക്കി
കാത്തിരിക്കുമീ അമ്മയെ കണ്ടുവോ

പാടി തീരും മുന്‍ പേ നിലച്ചൊരു
ഗാനമിന്നു വീണ്ടും കേട്ടുവോ
ആടി തീരും മുമ്പേ നിലച്ചൊരു ചിലങ്ക തന്‍
ചിലമ്പൊലി കാതില്‍ പതിഞ്ഞുവോ

വിധിയെന്നു ചൊല്ലി പോയവര്‍ ക്കറിയില്ലീ
അമ്മ തന്‍ നോവിന്‍ പ്രാണ സങ്കടം
വിരഹാര്‍ ദ്രമായ നൊമ്പരതീച്ചൂളയില്‍ പിടയുമ്പോള്‍
കേള്‍ ക്കുന്നതൊക്കെയും ജല്പനമായ്

കണ്ണൊന്നു ചിമ്മി തുറന്നു പോയാല്‍
ചുറ്റോടു ചുറ്റും കാണുവതൊന്നു മാത്രം
നിറ പുഞ്ചിരിയുമായ് നടനമാടും
നര്‍ ത്തകി തന്‍ മോഹന ഭാവം

നാളുകളേറെ കൊഴിഞ്ഞീടുമെങ്കിലും
തോരാത്തതീ അമ്മ തന്‍ കണ്ണീരു മാത്രം
പിറന്നു പോയ വിധിയെ പഴിക്കയല്ലതെ
പിറന്ന ജന്മം തീര്‍ ക്കാനാവതില്ലിനിയും