ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളിയായ് :
................
നിശയുടെ യാമത്തില്‍ ഇതള്‍ കൊഴിഞ്ഞൊരു പൂവായ്
പുലര്‍ വേളയില്‍ ഇറ്റു വീഴുന്നൊരു മഞ്ഞുതുള്ളിയായ്
പുലരൊളി പകര്‍ ന്നേകും സൂര്യബിം ബമായ്
എന്നുള്ളില്‍ നിറഞ്ഞു നില്ക്കുമെന്‍ സ്നേഹസായൂജ്യമേ
അറിയുന്നു ഞാനെന്നും നിന്‍ ഹൃദയനൊമ്പരം
കേള്‍ ക്കുന്നു ഞാനെന്നും നിന്‍ മൌന സം ഗീതം
പറയാതെ പോയൊരു നോവുകളെന്നുമെന്നില്‍
അണയാത്ത കനലുകളായ് ജ്വലിച്ചു നില്പൂ...
അറിയാതെ പോയൊരു നൊമ്പരമെന്നും
അറിയുന്നു ഞാനീ മൌനത്തില്‍ പോലും
ഇടറാതെ പോയൊരു വീഥിയിലെങ്ങും
ഇടറാത്ത പദമൂന്നി ഞാന്‍ കൂടെയെത്താം
നോവുകളെല്ലാം പകര്‍ ന്നെടുക്കാം , എന്നും
നോവാത്ത സ്നേഹം പകര്‍ ന്നു നല്‍ കാം
ചാരത്തു നിന്നും മാറാതെയെന്നുമീ
സ്നേഹസ്വരൂപനായ് ഒരുങ്ങി നില്‍ ക്കാം
നല്കുകില്ലേ നിന്‍ സ്നേഹസ്വാന്ത്വനം
ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളീയായെന്നില്‍ അലിഞ്ഞിടില്ലേ....
കനവുകളെല്ലം നിനവുകളാക്കി നീയെന്നുമെന്‍
സ്വപ്ന സാക്ഷാത്കാരമായ് നിറഞ്ഞീടുമോ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment