പൂരം വരവായ്...

മാരിവില്ലൊന്നു തെളിഞ്ഞു മാഞ്ഞതോ
മാനത്തു നക്ഷത്രം പൂത്തിറങ്ങിയതോ
മാലോകരേറെ കണ്ണുചിമ്മാതെ നോക്കി നില്ക്കവേ
മേളവും ഘോഷവും ഉയരുകയായ്

ദേവകളെല്ലാമെഴുന്നള്ളി വരും
വീഥികളിലെല്ലാം പുരുഷാരമായി
പാദങ്ങളെല്ലാം ഒരേ ദിശയില്‍ ഒത്തൊരുമയായ് നീങ്ങീടവേ
മഠത്തില്‍ വരവില്‍ കണ്ണും കാതും മനസ്സുമലിഞ്ഞുപോകും

ആലില പോലും താളം പിടിക്കും
ഇലഞ്ഞിത്തറമേളം ഉയര്‍ ന്നിടുമ്പോള്‍
പൂഴിയൊന്നു താഴെ വീഴ്ത്താതെ
ജനകോടികള്‍ ഇരമ്പിയാര്‍ ക്കയായ്

തെക്കോട്ടിറങ്ങി പതിനന്ച് ഗജവീരര്‍
മുഖാമുഖം അണിനിരക്കവെ
വര്‍ ണ്ണക്കുടകള്‍ ഒന്നൊന്നായ് മാറ്റുരയ്ക്കവേ
ഉയരുന്ന ശബ്ദവീചികള്‍ ക്കപ്പുറം മറ്റൊന്നുമില്ല

മേളം കഴിഞ്ഞു വഴി പിരിഞ്ഞു പൊയെന്നാകിലും
വര്‍ ണ്ണരാജികള്‍ മാനത്തു പൂക്കവേ
ഇടിമുഴക്കമായ് വെടിക്കെട്ടുയരവേ
പൂരം തിമിര്‍ ക്കുന്നതറിയുന്നു നാം ..

സുന്ദരമീ ലോകം ...

പ്രിയമെന്നുചൊല്ലി പിരിഞ്ഞു പോയപ്പോള്‍
സ്വപ്നങ്ങളൊക്കെയും നഷ്ടമായ്
മരുഭൂവായ് തീര്‍ ന്നൊരെന്‍ മനസ്സിന്‍ മണിമുറ്റത്ത്
മഴനീര്‍ കണമായ് നീ പെയ്തിറങ്ങി

ഇരുളലയെല്ലാം അകറ്റി നീയൊരു നിറദീപമായ്
ഒരു തെന്നലിന്‍ അലിവോടെ അരികിലണഞ്ഞപ്പോള്‍
സ്വപ്നങ്ങള്‍ ക്കൊക്കെയും ഏഴുനിറമെന്നറിഞ്ഞു ഞാന്‍
ജീവരാഗമേതെന്നറിഞ്ഞു മനമുണര്‍ ന്നു പാടി

മനസ്സിന്‍ ചെപ്പിലൊരു മണിമുത്തായ് നീ തിളങ്ങവേ
എന്‍ മിഴിനീര്‍ കണമൊന്നുപോലും വീണുടയാതെ
ജീവന്റെ ജീവനായ് നീയെന്നില്‍ അലിയവേ
അറിയുന്നു ഞാനീ സ്നേഹസാഗരം

ഒരു കിനാവു പോല്‍ എന്നരുകില്‍ നീയണയുമ്പോള്‍
നിറം മങ്ങിയൊരോര്‍ മ്മകള്‍ വിതുമ്പവേ
ഒരു സ്വന്ത്വനമായെന്നില്‍ നിന്‍ സ്നേഹം നിറയ്ക്കവെ
സുന്ദരമീ ലോകമെന്നു കാണുന്നു ഞാന്‍ ...

ഒരു വിഷുക്കണി :

തൊങ്ങലിട്ടൊരു കൊന്നപ്പൂക്കള്‍ ക്കിടയില്‍
മഞ്ഞപ്പട്ടൊന്നു ഞൊറിഞ്ഞുടുത്ത്
നിറമേഴും ചേര്‍ ന്നൊരു പീലിത്തിരുമുടിയുമായ്
മനം മയക്കും പുന്ചിരിയുമായ്
കണ്ണനാം ഉണ്ണി തന്‍
തിരുമുന്നില്‍ കണിയൊന്നൊരുക്കി ഞാന്‍

പൊന്നിന്‍ ശോഭയേറും ഓട്ടുരുളിയില്‍
മഞ്ഞനിറമാര്‍ ന്നൊരു വെള്ളരിയും
പൊന്നിന്‍ നിറമാര്‍ ന്ന പഴങ്ങളൊക്കെയും
ഒരു പിടി കൊന്ന പൂക്കളുമായ്
കസവിന്‍ കരയാര്‍ ന്ന കോടിമുണ്ട്
ഞൊറിഞ്ഞൊന്നു വാല്‍ ക്കണ്ണാടി ഒത്തൊരുമിച്ചു
ഓട്ടുകിണ്ടിയില്‍ വിടര്‍ ത്തി വെച്ചു

കരിമഷി, കുങ്കുമം , ചന്ദനം , ഭസ്മം
എന്നിവയാല്‍ അഷ്ടമം ഗല്യതട്ടൊരുക്കി,
ചങ്ങലവട്ട വിളക്കു വെച്ചു
പൊന്നിന്‍ തിളക്കമേറും ഓട്ടുവിളക്കില്‍
അന്ചു തിരികള്‍ തെളിച്ചു വെച്ചു
മേടപ്പൊന്‍ പുലരിയില്‍
കണ്‍ നിറയെ കണി കണ്ടു ഞാന്‍

പ്രഹേളിക ::

ഒരു ചെറു പാശത്തില്‍
പിടഞ്ഞുതീര്‍ ന്നൊരാ ജീവനെന്നറിയവെ
ആ അഭിശപ്ത നിമിഷത്തെ ശപിച്ചു പോയി
ഒന്നുരിയാടാനാകാതെ തപിച്ചു പോയ്

ഒരു നിമിഷാര്‍ ദ്ധനേരത്തില്‍
നഷ്ടമായൊരു മനസ്സിന്‍ ആകുലതയില്‍
വെടിഞ്ഞൊരു ജീവനു പകരമായ്
മറ്റൊന്നുമില്ലെന്നറിവില്‍ പകച്ചുപോയ്

മനസ്സിന്‍ നോവുകള്‍ പകര്‍ ന്നേകുവാന്‍
ആരുമരികിലില്ലെന്ന ചിന്തയാല്‍
കൈവിട്ടുപോയൊരു ജീവിതത്തിനായ്
കരുതി വെച്ചതൊക്കെയും വെറുതെയായ്

ആകുലചിന്തകള്‍ പങ്കുവെക്കുവാന്‍
സൌഹൃദമേറെയുണ്ടായിരുന്നതല്ലേ
എന്നിട്ടും കൈതട്ടി പോയതെന്തേ
ഓര്‍ മ്മയില്‍ ഒരു മുഖവും തെളിഞ്ഞതില്ലേ

വിതുമ്പുവാന്‍ പോലുമാകാതെ പകച്ചുപോയൊരീ
കുഞ്ഞു മക്കളെയെന്തേ മറന്നു പോയി
അന്യര്‍ ക്കു ശക്തി പകര്‍ ന്നേകി നീ
പ്രഹേളികയായ് തീര്‍ ന്നതെന്തേ ??

കാണാക്കിനാവ് :

മുഗ്ദ്ധമാം പ്രണയത്തിന്‍ നൊമ്പരമറിഞ്ഞിന്നു ഞാന്‍
തളരുമ്പോള്‍ താങ്ങായ് അരികിലെത്താന്‍
അരുതാതെ നീയെവിടെ മറഞ്ഞു നില്പൂ
ഒന്നുരിയാടാന്‍ മറന്നു നീ പോയതെവിടെ

പെയ്തൊഴിയാത്ത മഴമേഘമായ് മനമിന്നു വിതുമ്പവേ
ഒരു കുളിര്‍ കാറ്റായ് നീ എത്തുകില്ലേ
ഒന്നലിവോടെ നീയെന്നെ തഴുകില്ലേ
ഒരു കിന്നാരമോതി നറും പുന്ചിരി പകര്‍ ന്നേകിടില്ലേ

കാണാമറയത്തു നില്പൂവെന്നറിവില്‍
സ്വപ്നങ്ങള്‍ തന്‍ പൂക്കൂടയൊരുക്കി ഞാന്‍
വര്‍ ണ്ണസങ്കല്‍ പ്പങ്ങള്‍ തന്‍ തേരിലേറി
അരികത്തണയുവാന്‍ മോഹിക്കുന്നതവിവേകമോ

എന്നെയറിഞ്ഞിട്ടും അറിയാതെ നീ പോയതെന്‍
മനസ്സിന്‍ ഭ്രാന്തമാം വിഹ്വലതയോ
ഒരു കാണാക്കിനാവായ് നിന്‍ സാമീപ്യം
എന്നെങ്കിലുമെനിക്കേകുമോ ജന്മ സായൂജ്യം !!!

സ്നേഹഗീതമായ് ...

മോഹങ്ങളൊക്കെയും തട്ടിത്തകര്‍ ത്തൊരു
തീനാളമായ് കത്തിജ്വലിച്ചൊരു
നോവുകള്‍ ആരുമറിയാതെ കാത്തു വെച്ച
കനലുകളാല്‍ മനസ്സില്‍ ചിതയൊന്നൊരുക്കി

വാക്കുകളൊക്കെയും ഈര്‍ ച്ചവാളാക്കി
ഉരുകിയൊലിക്കും മഞ്ഞിന്‍ കണമായ്
കുതറിയോടിടും മാന്‍ കിടാവായ്
സ്വയമറിയാതെ തളര്‍ ന്നു പോകവേ

എന്‍ ഹൃസ്പന്ദനം പകര്‍ ന്നേകും
കുളിരില്‍ വിടരുമൊരു സൌഹൃദം
നിന്നുള്ളില്‍ സ്നേഹത്തിന്‍ തെന്നലായ്
സ്നേഹഗീതമായ് ഉയര്‍ ന്നിടട്ടെ !!!