കുഞ്ഞിളം ചുണ്ടിലെ പുന്ചിരി മായാതെ
വാല്‍ സല്യാമൃതവുമായ് നെന്ചോടു ചേര്‍ ക്കവേ
കാണുന്നു ഞാനാ കണ്ണില്‍ തെളിയും സ്നേഹസാഗരം
അറിയുന്നു ഞാനാ നെന്ചില്‍ തുടിക്കും പുളകങ്ങള്‍
കുഞ്ഞിളം പല്ലുകള്‍ മാറില്‍ പതിയുമ്പോള്‍
നോവൊന്നുപോലുമറിയാതെ മെല്ലെ
സ്നേഹഗീതമായ് പാടിയുറക്കവേ
അമ്മതന്‍ വാല്‍ സല്യ തേന്‍ നുകര്‍ ന്നു
പിച്ച നടക്കുവാന്‍ കൈതന്നു കൂടെ വന്നു
കണ്ണീരണിയാതെ കനവുകളേറെ നിനവുകളാക്കി
സ്നേഹലാളനത്താലെന്നില്‍ നൊമ്പരമറിയാതെ
അമ്മ തന്‍ ജീവസ്പന്ദനമായ് മാറിടട്ടെ..
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment