പൊക്കിള്‍ കൊടിയറ്റു വീഴുമ്പോള്‍
അറ്റു പോകുന്നതല്ലീ ബന്ധമെന്നോര്‍ ക്കുക നീ
കണ്ണൊന്നു ചിമ്മി തുറക്കാതെ തന്നെ
പിഞ്ചിളം ചുണ്ടില്‍ ഇറ്റുവീഴുമാ അമൃതം
എന്നുള്ളീല്‍ നിന്നുതിരും
വാല്‍ സല്യ തേനെന്നറിയുക നീ
പെറ്റമ്മ തന്‍ കണ്ണീരൊപ്പാതെ നീയെത്ര
പുണ്യകര്‍ മ്മങ്ങള്‍ ചെയ്തീടിലും
കൊട്ടിയടയ്ക്കുമീ സ്വര്‍ ഗത്തിന്‍ വാതിലുകള്‍
വരും നാളില്‍ നിന്‍ മുന്നിലായ്
വഴിയമ്പലമൊന്നില്‍ നട തള്ളികളഞ്ഞെന്നാല്‍
തീരുമോ ഈ രക്തബന്ധത്തിന്‍ കടമകള്‍
നിനക്കായ് പിറക്കും ഉണ്ണികളെന്നോര്‍ ക്കുക
അന്നീ കണ്ണീരിന്‍ നനവില്‍ നീ കുതിര്‍ ന്നിടല്ലേ
ശപിക്കയില്ലൊരിക്കലും ഈ പേറ്റുനോവറിഞ്ഞൊരെന്‍ മനം ,
ഇറ്റുവീഴുമീ കണ്ണീര്‍ തുള്ളികള്‍ തീര്‍ ത്ഥമാക്കി അനുഗ്രഹിച്ചീടാം !!
skip to main |
skip to sidebar
manassil thelinja vaakkukal... kavithakalennu vilikatte...
4 comments:
വളരെ നല്ല വരികള്‍ ചേച്ചീ...!
വേദനകള്‍ക്ക് പകരമായി അനുഗ്രഹങ്ങള്‍മാത്രം നല്കുന്ന അമ്മ മനസ്സ്.
കവിതകള്‍ ഒന്നിനൊന്ന് മെച്ചം തന്നെ.
ഭാവുകങ്ങള്‍....!!
വിബി... നന്ദി....
ചേച്ചീ ...ഇങ്ങെനെ അറിയാന്‍ കുറച്ചു വൈകി പോയി .... മാപ്പ് ......... അമ്മ മനസ്സ് ............. നന്നായിട്ടുണ്ട് ചേച്ചീ .........
സനല്‍ ... നന്ദി... ഒരു മാപ്പ് ആവശ്യമില്ലാലൊ.
Post a Comment