അണയും മുമ്പേ ആളിപ്പടരുമൊരു ദീപമായ്
മനസ്സിന്‍ മുറ്റത്തൊരു പന്തലൊരുക്കി
നിശ്ചലനായ് കിടന്നുപോയൊരെന്‍ ഉണ്ണിയെ
മറക്കുവാനാവതില്ലയീ ജന്മം
നിറയുമെന്‍ കണ്ണുകളീറനാകാതെ
പുഞ്ചിരി തന്‍ മായാപ്രപഞ്ചവുമായ്
അരികിലിണയുമെന്‍ ജീവ നക്ഷത്രമേ
കാണാമറയത്തു നീ പോയതെന്തേ
പിടയുമെന്‍ ഇടനെഞ്ചിന്‍ തേങ്ങലുകള്‍
ആരുമറിയാതെ ഞാനടക്കിപിടിക്കവേ
അലിവോടെ നീയെന്നെ തലോടിയെന്നും
എന്‍ രക്ഷിതാവായ് മാറുവാനിനി വരില്ലേ
കണ്ണൊന്നു ചിമ്മുവാനാകാതെ ഞാനിന്നു
നെഞ്ചകം നീറി പിടഞ്ഞിടുമ്പോള്‍
ആശ തന്‍ പൊന്‍ കിരണവുമായ് നീയൊരു
തൂമഞ്ഞിന്‍ കുളിരായ് തഴുകിടില്ലേ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment