കൊന്ചിച്ച കരങ്ങളാല്‍ ഉദക ക്രിയക്കായ്
ചെയ്തൊരപരാധം ഏറ്റുചൊല്ലി ഞാനൊന്നു കരഞ്ഞിടട്ടെ,
നീയെന്‍ കൈകളിലേല്പിച്ച കുഞ്ഞിന്‍ കണ്ണീരിനാലെന്‍
നെന്ചകം പൊള്ളുന്നതറിയുന്നുവോ
അരുതെന്നവള്‍ കേണു പറഞ്ഞിട്ടും
നല്കി ഞാനൊരുസ്വര്‍ ണ്ണ സിം ഹാസനം ..
ആരും കൊതിക്കുമൊരു വര്‍ ണ്ണ സിം ഹാസനം ...
ഇന്നൊരു മുള്‍ ക്കിരീടമായൊരു രാജ സിം ഹാസനം
അമ്മയായ് നീയിന്നരികിലുണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍
ആരുമറിയാതെ കേഴുകില്ലീ പൊന്നോമന
സ്നേഹത്തിന്‍ പൂക്കള്‍ കോര്‍ ക്കുവാന്‍
മാത്രമറിയുമീ പൊന്‍ കുരുന്ന്...
മലര്‍ മാല്യം വാടും മുന്‍ പേ
സിന്ധൂരം പടരും മുന്‍ പേ
തല്ലി ത്തകര്‍ ത്തൊരീ ജന്മ ബന്ധം
പേടി സ്വപ്നമായെന്നും തീര്‍ ന്നിടുന്നു.
കരയുവാനിനി കണ്ണീരിനി ബാക്കിയില്ലെന്‍ കണ്‍ മണിക്കായ്
കണ്ണീരുപ്പു കലര്‍ ന്ന നിശ്വാസങ്ങള്‍ മാത്രം ബാക്കിയായ്
തളരാതെ നീ കാത്തീടുമോയെന്‍ പ്രിയ സഖീ
തരളമായൊരു മനസ്സിന്‍ സ്വാന്ത്വനമാകാന്‍ വരുകില്ലേ?
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment