വാടികരിഞ്ഞൊരു വിടരാത്ത പൂമൊട്ടുപോല്‍
നിന്‍ മുന്നില്‍ തളര്‍ ന്നു വീഴവേ
പുതുമഴപോല്‍ പെയ്തിറങ്ങി
പുനര്‍ ജന്മമേകുവാന്‍ മടിക്കാതെ വന്നതല്ലേ
ആരുമറിയാതെന്നരികില്‍ നീയണഞ്ഞപ്പോള്‍
കണ്ണീരുണങ്ങാത്തയെന്‍ കവിളില്‍
മൃദു ചും ബനമേകിയെന്നെ തഴുകിയപ്പോള്‍
നറുപുഞ്ചിരി നിനക്കായ് തെളിഞ്ഞതറിഞ്ഞില്ലേ
പുസ്തകതാളുകള്‍ ക്കിടയിലൊളിപ്പിച്ച
മയില്‍ പ്പീലി തുണ്ടുപോല്‍
ആരും കാണാതെ കാത്തുസൂക്ഷിച്ചിടാം
ആ മനസ്സില്‍ തുളുമ്പും സ്നേഹനൈര്‍ മല്യം
കാതോര്‍ ത്തിരിക്കാമെന്നും
കുളിരലയായെത്തുമാ സ്നേഹസ്വരത്തിനായ്
മിഴിയിണ ചിമ്മാതെ കാത്തിരുന്നീടാമെന്നും
ആ നറുപുഞ്ചിരിയൊന്നു കാണുവാനായ്
ഈ കിനാവിന്‍ തീരത്തിനിയും
മയങ്ങി ഉണര്‍ ന്നീടുവാന്‍
ഇനിയൊരു ജന്മം കൂടി നേടിടുവാന്‍
ഏതു പുണ്യവുമായ് വന്നീടണം
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
നല്ല താള ബോധം .....
ഒരു ലളിതഗാനത്തിന്റെ സുഖം
Post a Comment