ചിതയൊന്നു കൂട്ടാതെ, വന്‍ ചിതയായ്
കത്തിയമര്‍ ന്നതെത്രയോ ജീവിതങ്ങള്‍ ..
ആയിരം മനസ്സില്‍ വര്‍ ണ്ണം വിതറുവാന്‍
രാപ്പകലില്ലാതെ ഒത്തൊരുമയായ് പണിതപ്പോള്‍
നിയമങ്ങളെല്ലാം കാറ്റില്‍ പറത്തി
വെടിക്കോപ്പുകളൊന്നൊന്നായ് ഒരുക്കിവച്ചു
ആകാശനക്ഷത്രം പൂത്തിറങ്ങും മുന്‍ പെ
വിധി വന്നു കൊളുത്തിയൊരു തിരി നാളത്താല്‍ ,
ആനകളില്ലാതെ അമ്പാരിയില്ലാതെ
കാഴ്ചകള്‍ കാണുവാന്‍ ആളുകളില്ലാതെ
ഒന്നൊഴിയാതെ പൊട്ടിച്ചിതറി കത്തിയമര്‍ ന്നു
ഒരു നിലവിളി പോലുമുയര്‍ ത്താതെ
ആളിപ്പടരുമാ അഗ്നിജ്വാലയില്‍
അറിയുവാനാകാതെ തകര്‍ ന്നു പോയൊരു ദേഹങ്ങള്‍
ആരെന്നറിയുവാന്‍ വിലപിച്ചിടും ഉറ്റവര്‍ തന്‍
കണ്ണീരിനും വിലപേശുവാന്‍ മടിക്കാതെ നാം
കാത്തിരിക്കയാണിനിയും പൂരവും മേളവും വന്നണയാന്‍ ...
ആഘോഷമിന്നൊരു ഘോഷമാക്കന്‍ ...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment